Toen ik zwanger was van mijn dochter kreeg ik het boek Oei ik groei kado. Een boek dat heel veel mama’s en papa’s zeker kennen. Het was voor mij geen boek dat ik van A tot Z in mijn zwangerschap gelezen heb. Totdat mijn dochter na de eerste start waarin ze goed dronk en sliep en een rustige baby was wat onrustiger leek dan ik gewend was. Ze huilde wat meer en leek niet zo tevreden als de eerste weken. Als kersverse moeder maakte me dat onzeker en ging ik twijfelen aan mezelf: deed ik het wel goed als moeder, had ze geen krampjes, waarom kon ik geen gedachten lezen bij mijn lieve dochter.
Totdat ik in 1 keer aan het boek Oei ik groei dacht en daarin begon te bladeren. En daar stond per aantal weken en maanden dat een baby is de ‘sprongetjes’ in die de baby maakt in groei en ontwikkeling. Vol verbazing las ik precies de kenmerken die mijn kersverse dochter ook liet zien. Inclusief uitleg erbij waarom ze huilerige, hangeriger en onrustiger was. Dat stelde me gerust en in de maanden die volgde pakte ik regelmatig het boek erbij en als ik merkte dat ze in gedrag (tijdelijk) veranderde las ik de achtergronden en waarom. Ik was extra zorgzaam voor mijn dochter en knuffelde haar extra als ze door een sprongetje ging. En na een paar maanden was het dat ik al dacht: ahh ze zal wel een sprongetje hebben.
Ik was laatst een aantal boeken aan het opruimen die in de kelder lagen en zag het boek Oei ik groei tussen allerlei andere boeken liggen en ik dacht: waarom is er niet zo’n boek voor volwassenen? Een boek waarin beschreven wordt welke sprongen we maken in onze groei en ontwikkeling. Dat zou toch handig zijn.
Niet dat ik letterlijk zo’n boek zou willen. Maar mij valt het op dat als we zelf groei en ontwikkeling doormaken we er niet zo mild naar kunnen kijken als we doen bij de sprongetjes van onze kinderen.
Als wij groei doormaken gaat dat vaak ook gepaard met ongemak, frustraties, emoties en alles wat daarbij hoort. Waarom zijn we dan niet zo mild naar onszelf toe en willen we die emoties wegdrukken, niet laten merken. Hoe mooi zou het zijn als we dan tegen onszelf of een ander zouden kunnen zeggen: laat me maar even: ik maak een sprongetje… Om vervolgens onszelf extra te verzorgen en mild naar onszelf te kijken…
Oei ik groei voor volwassenen… 😀
Wil je weten wat ik voor jou kan betekenen?Neem gerust verder een kijkje op mijn website. Daar vertel ik meer over wat ik voor je kan betekenen, wie ik ben, mijn achtergrond en nog veel meer.
Op zoek naar gratis inspiratie? Schrijf je op mijn website in voor mijn nieuwsbrief boordevol inspiratie.
Volg je me al op social media? LinkedIn, Facebook of Instagram: eef loozen
