Na maanden elkaar alleen via een scherm gezien te hebben. Of elkaar niet gezien te hebben. Nieuwe collega’s, bekende collega’s, collega’s die net mama zijn geworden.
En dan ondergedompeld worden in een tweedaags leiderschapsprogramma. Je losrukken uit de waan van de dag, de dagelijkse praktijk waarin je je verantwoordelijkheid voelt en er voor iedereen wilt zijn.
De rust in jezelf proberen te vinden om je twee dagen op een mooie plek te laten onderdompelen. Terwijl je misschien onrust voelt.
Een programma met interactie, een programma met oefeningen. Zaken ontdekken en bespreken met je collega’s. In tweetallen, in kleine groepen en vervolgens met elkaar. Reflecteren, stilstaan, de stilte.. schrijven, nog eens reflecteren en praten over leiderschap. Stilstaan bij je eigen leiderschap.
Maar ook vooruit willen. Mooi dat reflecteren en dat gepraat, maar we moeten ook iets gaan doen! Duidelijkheid creëren en aan de slag! Daadkracht tonen en actie ondernemen! Vooruit willen en vooruit gaan!
Vertragen om vervolgens te versnellen noem ik dat. Ik ben zelf ook ongeduldig en enorm resultaatgericht en wil graag vooruit. Maar als ik iets geleerd heb de afgelopen 16 jaar als leidinggevende is dat bewust vertragen kan helpen om vervolgens te versnellen!
Ik ben enorm onder de indruk van de alle leiders van PSW die zich lieten onderdompelen in het leiderschapsprogramma en durfden te vertragen terwijl ze misschien ook wel wilden versnellen.
Dankbaar dat ik deze dagen mocht faciliteren. Op naar een mooi vervolg in oktober!
#leiderschap#ontwikkeling#transformatie#coaching#PSW#verbinden#verbindendleiderschap#vleugelsomtegroeien
